Foros ›
Autor
Mensaxe
jotaeme

Colaborador Circuíto
Colaborador Circuíto
11/12/06
0 Carreiras
1056 Mensaxes
OURENSE / A CORUÑA
Respostar citando Envío Mér, 14 Nov 2007, 11:53
Asunto:

Buenos dias...

Como ya ha dicho alguno de los que hemos estado allí, son muchas las anécdotas, sucesos y sobre todo maravillosas experiencias las que hemos vivido estos días allá en tierras vascas. Igualmente destacar el cariño con el que nos ha tratado EUGE y toda su familia.

En cuanto a mi crónica... decir que mi fin de semana, fue un poco mas apretado que el del resto, ya que salí de A coruña el sabado muy temprano con direccion a Ourense, para dejar a los niños y luego en compañia de mi mujer y O Jordo, nos dirigimos a Donosti. Despues de llegar, comer un poco, recoger los dorsales y asistir a una manifestación abertzale, nos encontramos con el resto del grupo a la hora de dirigirnos a tomar la ultima cerveza antes de la cena en la Sociedad Gastronómica.
Felicitar a los cocineros... Easywind, Banderas y Euge, por el menú ofrecido....

Una vez acabada la cena, nos fuimos al hotel a recuperar fuerzas y horas de sueño, lo cual en mi caso.. no fui capaz, ya que tenía demasiado atrasado... jajaja.

A la mañana siguiente, despertador, ducha rapida, .. desayuno energético.... y corriendo a donosti a coger el "TOPO", que nos llevase a Behobia a la salida. Una vez allí, y despues de varios avatares con perdida del grupo y posterior reencuentro, ya nos colocamos en el cajón de salida.... entre la marabunta de corredores a esperar la salida. .. Y así a las 11 oimos el primer cohete, que marca la salida de los primeros, y ya nuestra sangre hierve.... a las 11.03.. segundo disparo para el siguiente grupo... y las pulsaciones,, subiendo.... y a las 11.07... tercer disparo... y a correr......
.. Primeros pasos sorteando a la gente.... tranquilos y en grupo, con Picapiedra, marola, vouamodo, cabuxa y yo.... y poco a poco vamos cogiendo ritmo, charlando... echando unas risas y comentando el gentío que nos rodeaba. ... así vamos hasta el km... 3 mas o menos... que alguien del grupo comenta que hace demasiado calor... y nos deleita con un streaptease... jajaja.. que ya os contará supongo en su crónica.... risas del grupo, risas del publico asistente... y apuro y coloretes en las mejillas... de...... Seguimos nuestro camino y poco despues se va Picapiedra. Los demas continuamos mas o menos unidos hasta la subida del primer puerto en el que se descuelga cabuxa.. y luego en la zona de toboganes... se descuelga vouamodo. Seguimos Marola y yo cada vez a mejor ritmo... hasta que en el Km 13,5 , en la zona mas llana del recorrido que era el puerto de pasajes, se acaba la carrera para mí... me quedo totalmente sin fuerza (supongo que el cansancio del viaje y la falta de horas de sueño pasó su factura....)y le digo a Marola que siga ella, que yo ya no puedo... y desde allí hasta el final... continué como pude, a ritmos entre 5.30 y 6 m/km ... hasta el final, a dónde llegué totalmente exhausto en 1.39,42...

Luego ya recuperación... charleta con los que iban llegando y de nuevo corriendo al hotel para ducharse y dirigirnos a la sidrería a comer.
A eso de las 5 y media, muy a nuestro pesar, nos tenemos que despedir del grupo mi mujer, Ojordo y yo, ya que teníamos que volver, nosotros por los niños y Ojordo por motivos laborales.....

En resumen, carrera que os recomiendo no os perdais. Espectacular el ambiente, el recorrido, salvo el puerto de pasajes que es bastante feo...., animación por doquier, publico muy chillón... sobre todo para las chicas (neskas)... Organización impecable, tanto por la carrera en sí, como la atención al corredor...

Finalmente saludar a todos los que allí estuvimos, corredores y animadores, banderas y familia, lento y familia, manolo, familia de euge, y desear que el próximo año, si no pasa nada raro, allí estaremos de nuevo.

5000 m. ----- 19.41 .....5 k Leyma 2017
10000 m. ---- 41.43 .... San Martiño 2011
21097,5 m -- 1.31.37.... MMViana - 2020
42195 m. --- 3.19.24 .... Berlín / Oporto - 2017
lentoperosejuro

Foreiro Senior
Foreiro Senior
19/12/05
0 Carreiras
796 Mensaxes
Milladoiro
Respostar citando Envío Mér, 14 Nov 2007, 11:54
Asunto:

Onte quería poñer que chegamos, pero en todo odía non puiden entrar na páxina.
Eu, cómo Banderas, non corrín,polo que a crónica que podo facer é do que vin dende fora. Alucinante, é unha desas carreiras que hai que correr unha vez na vida. Polo que levo visto, do que non vin non podo opinar, esta é a carreira popular por excelencia. Vin o paso da carreira xa no último km, na ponte de Zurriola o lado do Kursaal, e foi emocionante cando pasan os Chema ,Ziani...e chega Fiz. (Este home segue a funcionar como cando estaba en activo de atleta profesional.). Pero moito máis emocionante cando chegan os nosos. O primeiro en pasar foi Easywind, foi tanta a alegría que me puxen a berrar coma un tolo (os de atrás escarallábanse a risa), e non podo decir que nas case duas horas que estiven alí estivera calado precisamente. Despois pasa Picapiedra e inmediatamente Marola,a que non vimos por seguir ca vista a Picapiedra...Jotaeme,Vouamodo,Cabuxa,Euge,Urko,Xan de Ris,Miguel...todos no medio da marea humana. Algúns pasaron sen decatarnos; pero eso sí, ós que vimos animámolos todo o que nos deron as gorxas. ¡Qué envidia! En algúns momentos era tanta a emoción que se me apuran rompo a chorar.Ã? un sentimento especial ver ós teus no medio de tanta xente e comportándose moi ben atléticamente. Eu creo que en xeral eles quedaron contentos e eu contentísimo, para o ano espero repetir pero como corredor.
Esto é o que podo decir da carreira en sí, sobre a viaxe podía decir moito pero intentei sintetizar e saenme uns tochos coma de dúas páxinas. Se son capaz de resumir escribo para o público, aínda que é moi difícil...tantas cousas.
Non quero deixar pasar a ocasión para os agradecementos:
1º a Euge e familia. Non sei se poderemos pagarche o bon anfitrión que foches; eso sí, que sepas que estamos en débeda contigo e os teus ,e que temos intención de pagarcha cando veñas por Galicia (aínda que é moi difícil pagar tanta amabilidad) GRACIAS.
2º a Picapiedra and Easywind, por ser os mellores chóferes que poidéramos atopar.
3º Eu en especial darlle as gracias a Sandra, porque foi a miña choferesa particular o día da carreira.Sen ela non sei se chegaría a vela, nin a comer.
4º Quero darlle as gracias a todo o grupo, por facermo pasar tan ben, porque en todo momento estiveron pendientes de min, porque sei que en algúns momentos puiden ser un lastre cas miñas muletas, pero que foi aceptado como algo natural.Gracias a todos.
¿O ano que ven repetimos? ¿Abrimos tema? Moi feliz Moi feliz Moi feliz
Cabuxa

Foreiro Senior
Foreiro Senior
17/11/06
0 Carreiras
388 Mensaxes
El Molinón, grada Este // Mexillón Arena, Tribuna Sur
Respostar citando Envío Mér, 14 Nov 2007, 13:18
Asunto:

..no sé si hacer la crónica ahora, porque tengo aún tal subidón que váis a pensar que me meto algo...
En una palabra, la carrera
ACOJONANTE
Lo pasamos genial desde el principio: el agobio mañanero intentando aparcar la "fregoneta" cerca de la estación de cercanías (la "Amaral", que decían algunas), el trayecto con miles de corredores disfrazados por el frío, las risas y los agobios pre-carrera, la salida con los Village-People a todo trapo (parecía más la "Gay Pride parade" que la Behobia) el streap-tease de Marola en el Km 2 (que cuente, que cuente)...y después la marea multicolor de corredores por todas partes, la entrega del público...y tú ahí en medio chorreando endorfinas como un aspersor de riego... Bailar Bailar Bailar
"Aupa neska, ánimo Cabuxa!"
Los puertos: muy asequibles (aunque el segundo jode un poco más); es más, a mí lo que creo que me pasó factura al día siguiente es la cantidad de cuesta abajo que hay...Y qué decir de la entrada en Donosti, con nuestro grupo particular de "tifosi" apostados en el puente, gritando nuestros nombres a menos de 1 Km de meta...
Estoy encantada con el tiempo (1:40:30), aunque insisto que en esta carrera mi impresión particular es que vas prácticamente "en volandas" de la gente...
Del resto del fin de semana no voy a contar nada para no daros envidia Molón , sólo insistir en dar las gracias a Euge, Fátima, Leire e Ibón. Su calidez y generosidad nos dejó a todos sin palabras.
Y por supuesto, antes de acabar una mención especial para los acompañantes, que creo que se merecen todo por aguantarnos nuestras neuras pre-carrera y nuestro momento tripi post-carrera. Mención especial para Lentoperosejuro por venir hasta Donosti incluso con muletas; él sí que tuvo que sufrir viéndonos...
URKO

Mods
Mods
5/01/07
0 Carreiras
1359 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 14 Nov 2007, 13:28
Asunto:

bufff...que presión!!! Ríndose Ríndose
En primeiro lugar agradecer a TODOS os membros da expedición que conseguiron facer deste reunión atlética unhas minivacacións do máis agradable. :=D> :=D>
O mesmo que o resto dos CenG, mencionar moi especialmente a Euge, á súa esposa (perdón por non lembrar o nome), Leyre e Ibón, que foron uns anfitrións excepcionales. Graciñas tamén á "jefa" Marola e Manolo; ós chefs Banderas e Easywind; a simpatía de Cabuxa, Raquel, Marisol e Jotaeme; ó festeiro Ojordo; ó meu compi XandeRis; ó "sexapil" de Lentoperosejuro e Marieta; ó fenómeno dos gadgets, Picapiedra; e moi especialmente ós maravillosos Sandra e Vouamodo, que me tuveron que aturar durante catro días...
Despois da estupenda crónica de Easywind, sobre as sensación que se teñen desde o caixón VIP, agora toca a crónica dos que nin tíñamos caixón Ríndose Ríndose : os dos dorsales blancos. Primeiro decir que normalmente non me inquietan os momentos previos das carreiras, pero en esta tiña un bolo no estómago. Chegamos en furgoneta ó centro de Donosti para coller o topo. Primeiro problema, aparcar. Retrasámonos un pouquiño e o tempo botábase encima. Aparcamos como a dous km. da estación. Imos trotando (bueno, non todos!! Demo sorrindo ) Chegamos a unha estación. Era a de Renfe. Non, esa non era. Tiñamos que ir á do Euskotren. Mirábamos o reloxio. Non chegamos! A correr toca! Collemos o "topo". Ateigado de corredores. As 10.20 partían da saída os camións cas mochilas onde deixabas a roupa de abrigo e que as levaban para a meta. Si non chegabamos a esa hora, había que tirar cas sudaderas, chandals, etc. ou cargar con elas...10.15: chegamos á estación de Irun. Correndo para os buses lanzadeiras que nos levaban para a salida. Bufff...polos pelos...un, dous, tres....otia, falta alguén!!!!! quen falta?? o autobús arranca...¡¡¡jotaeme!!!!....miramos para fora e alí estaba buscandonos coa mirada...batemos nos cristales (todo moi peliculeiro!!), pero non nos veu...10.18: o bus nun atasco...abre as portas e salimos correndo entre a marea de corredores quentando...donde estarán os camións?? mirade: alí!!! estaban pechando as portas....imos sacando a roupa mentras corremos e metendoa en dúas mochilas...striptease a todo tren (bueno, non foi o único xtritix protagonizado polos CenG, pero mentras non se abra un foro de "Pulsación, pulsación" non vou contar nada!!! Demo sorrindo Demo sorrindo Demo sorrindo )...10.20: péchanse as portas do trailer xusto no intre en que XandeRis lanza a mochila coa roupa de todos nós...Aínda non empezara a carreira e xa estábamos agotados!!!
Cada moucho ó seu olivo, ou neste caso, cada dorsal ó seu caixón.
Como sempre saída dende atrás de todo. Paso pola alfombrilla de saída, casi seis minutos que os primeiros da miña "fornada" e casi 15 minutos despois que Easywind e Chema Martínez, que foron os máis ovacionados na saída...bueno, Marola tamén tuvo o seu momento de gloria!!!...
Acomodeime a un ritmo suave ó lado do globo que marcaba as 2:00 horas...bueno, ó ritmo que había...xa que non podes nin máis lento nin máis rápido que o que che marcan.... Ríndose Espectacular verte metido nunha riada de corredores. Camisetas multicolores por todos lados. O público, increíble...coido que disfrutan tanto como os corredores...A primeira subida fai aminorar o ritmo xeral, o cal aproveito para ir adiantando corredores...daquela, o globo das 2.00 horas xa quedaba moi atrás...aínda que a miña idea era precisamente rematar nese tempo, vía que era posible rebaixala un pouquiño. Sigo cómodo na baixada e tobogáns hasta Lezo. Na zona llana do porto de Pasajes, vía como que non iba ben...pensaba que non baixara o ritmo, pero a xente pasábame por todos lados...de todos xeitos, debía ser unha sensación porque en Trincherpe atopo o globo de 1.50...diosssss....1.50!!! nin de coña era unha opción a priori, pero...alí estaba!! Pegueime a él. A subida Miracruz foi espectacular: a xente facendo un estreito pasillo ovacionandoche como si foses o mismísimo Martín Fiz...unha pasada!! Claro, así non hai forma de reservarte...tirei o que puden....casi ó remate da costa, unhas bandeiras galegas...carne de galiña....
Xa solo quedaban dous km e pico costa abaixo e llaneando...tiña pensado descansar un pouquiño e logo "atacar" ó globo para rebaixar 1.50...buffff....que subidón!!!...pero, de repente, como un pequeno calambrazo no gemelo esquerdo...non...por diosss...ahora non....o fantasma de Penedos amenazando de novo!!!....baixei o ritmo...faltaban 2 km....a pesar de baixar o ritmo, sentín un novo calambre....aquelo pintaba mal...o globo íase alonxando...que rabia!!!...antes de rematar a baixada, subeuseme o gemelo...casi choro ca rabia...salinme da estrada e apoieime nun muro...estirei...con rabia....O músculo pareceu relajarse...volvín á estrada...vaia...parecía que iba mellor...na praia de Zubieta, a falta de 1.500 m. intentei subir o ritmo unha pizquiña...volveuse a subir o gemelo!!!....voltei a salir da fila...un banco da praia sirveume de apoio...os ultimos metros foron un inferno...o xemelo temblado con pequenos calambrazos...o ritmo era lentísimo...adiantaronme centos de corredores....pasamos o Kursal...faltaban 200 metros para meta...alí estaba....e a falta de 100 metros súbenseme os dous xemelos...baixaron tódolos santos que á mente me viñeron...apoieime nas vallas que cercaban a chegada...o griterío do público, casi máis que animando...exigindo...que rematase...sería o colmo: abandonar na recta de meta...estirei mentras
palmadas de apoio batían na miña espalda...nunca había tido unhas sensacións tan extremas en carreira...en un momento pasei dunha tremenda frustración a unha inmensa alegría cando vin que os músculos das pernas se relajaban e me permitían entrar correndo dignamente en meta. 1.55.47. Moito mellor do que pensaba na saída...moito peor do que pensaba no alto de Miracruz...c'est la vie...
Xan_de_Ris

Foreiro Senior
Foreiro Senior
17/10/05
204 Carreiras
751 Mensaxes
Por ahí andamos
Respostar citando Envío Mér, 14 Nov 2007, 13:46
Asunto:

Yo solo quiero dar las gracias a tod@s por este maravilloso fin de semana que he pasado en Donosti con vosotros, donde os he conocido un pokito más y me habeis demostrado que tengo un@s amig@s para toda la vida.

De la carrera, de mi carrera, si me permitis la licencia no voy a hacer crónica, por que no me siento nada orgulloso de mi actuacion.
Chorando Chorando Chorando Chorando Chorando Chorando Chorando Chorando Chorando Chorando

GRACIAS A TOD@S:
MAROLA, MANOLO, LENTOPEROSEJURO, MARIETA, EASYWIND,CABUXA, URKO, OJORDO,PICAPIEDRA, VOUAMODO, SANDRA, BANDERAS, RAQUEL, OSCAR, MIRIAM, JOTAEME,MARISOL, EUGE, FATIMA, LEIRE, IBON

Bareixa

Maratoniano
Maratoniano
18/12/06
0 Carreiras
1268 Mensaxes
Beade capital
Respostar citando Envío Mér, 14 Nov 2007, 14:21
Asunto:

Noraboa a todos pola carreira, pola crónica, e pola fin de semana divertida que pasáchedes.
Da envexa (sana) o que contáchedes. Hai que repetir para o ano!!
CHARLY

Foreiro Veterano
Foreiro Veterano
23/08/05
0 Carreiras
1752 Mensaxes
Rascandola a base de bien
Respostar citando Envío Xov, 15 Nov 2007, 6:51
Asunto:

¡¡¡wauuuuu!!! menudas cronicas que os habeis marcado chicos/as ,se nota que lo habeis pasado muy bien tanto en la carrera como fuera de ella ,la verdad es que la Behobia es una experiencia unica y todo corredor deberia hacerla al menos una vez en su vida .

Envidia cochina es lo que sentì al leer vuestros relatos:x , enhorabuena a todos y especialmente a Banderas y Lentoperosejuro que aunque han tenido que verlo desde fuera han disfrutado de un dia excepcional que estoy seguro repetiran pero eso si,la proxima ves dando el callo ¡je je je! Demo sorrindo



Un saludo tambien a nuestro compañero Bareixa que dentro de poco serà desflorado por esos lares ¡jajaja! (pero que malo que soy ... Silbar )

¿Que es más importante el viaje o la llegada?
Elyana

Foreiro Veterano
Foreiro Veterano
28/09/06
0 Carreiras
1966 Mensaxes
Sada,A Coruña
Respostar citando Envío Xov, 15 Nov 2007, 10:09
Asunto:

No sabeis la sana envidia que me corroe leyendo vuestras crónicas.¡A ver si para el próximo año llego en condiciones para ser de la partida!
Marola

Mod
Mod
19/11/05
0 Carreiras
2609 Mensaxes
Ames
Respostar citando Envío Xov, 15 Nov 2007, 10:39
Asunto:

EL CRONICÃ?N...


Día 10:

Nuestra carrera comenzó esta noche con la ansiedad casi generalizada sobre el look del día siguiente: que si camiseta doble, simple, de manga corta, larga o de tirantes, si mallas cortas o largas, que si braga o pantalón, que si polar o no... (nos justifica que hacía un frío que pelaba y veníamos de nuestro ahora clima semitropical... ) y la discusión sobre la forma de transporte entre el hotel y la estación del â??Topoâ? (Amaral, según alguna... :roll:). Lo primero lo decidió cada uno a su bola y en lo segundo nos puso firmes a todos Lento, que como no corría debía de ser el único con la neurona algo lúcida (flipaba el pobre cuando nos veía desbarrar con la ropa... )

Día 11:

Toque de diana a las 7.30, desayuno programado para las 7.45, con la idea de estar un poco antes de las nueve en la estación. Abro la persiana, miro al cielo y el día es perfecto. Primer contratiempo, rebusco entre la ropa y mierda!!! me doy cuenta de que dejé el sujetador deportivo en el tendal de casa, lo veo crudo arreglarlo, así que la única solución es recurrir a alguno de los que tengo en el equipaje que resultan ser de aros y muy monos pero escasamente prácticos para correr, así que no me queda más remedio que echar mano de la vaselina y untarla por el pecho para minimizar las rozaduras que seguro voy a tener. Bajo a desayunar y enseguida nos juntamos toda la tropa, los nervios están a flor de piel a todo el mundo se le olvidó algo, se suceden las carreras arriba y abajo de las habitaciones al comedor y viceversa, que si el dorsal, los imperdibles, la vaselina...que sé yo... no creo que quedara nadie dormido en el hotel...

Conseguimos montar en la Vito y para no contradecir la ley de Murphy nos liamos en el trayecto y no dábamos con el sitio para aparcar, dimos unas cuantas vueltas siempre pendientes del reloj que se empeñaba en seguir a su ritmo y al final aparcamos en el primer sitio que encontramos y que no estaba precisamente cerca de nuestro destino, mientras tanto Jotaeme que saliera en su coche ya debía de llevar media hora esperándonos.... Como no estamos muy situados preguntamos por la estación; Amara está un poco lejos, pero tenemos otra cerca y nos la indican, nos dirigimos a la carrera hacia ella. Llegamos, localizamos a Jotaeme e intentamos subir al primer tren, va lleno y nos indican que nos metamos en el segundo, que está vació, en un plis, plas se llena de gente y olor a reflex y demás aromas típicos del corredor; junto a nosotros se instala un chico, Iker, y su madre que lo acompaña, intercambiamos con ellos risas, anecdotas, comentarios, consejos, distintas batallas y muchos nervios... encantadores los dos. En menos de media hora llegada a Irún y bajada del tren a todo trapo (estábamos estresadísimos por el tema de las mochilas), corremos hacia los autobuses, los primeros vuelven a estar llenos, así que de nuevo al último, montamos rápido y nos instalamos atrás de todo, como los niños en las excursiones, y en cuanto arranca nos damos cuenta de que nos falta Jotaeme, miramos por las ventanillas y lo vemos fuera buscándonos, nos vuelve a dar la risa tonta, nos volvemos locos chillándole, agitando las manos... pero no nos ve... aquí empezamos a pensar que nos iba a acabar odiando... y con razón.

Al llegar a la zona de salida, pequeña desorientación, entre tanta gente no sabemos ni donde estamos, buscamos la gasolinera de referencia y preguntamos por los camiones de las mochilas, yo ni los veo (no soy tan alta y la gente es mucha), de nuevo carrera hacia ellos que ya estaban echando el cierre, metemos las cosas a presión en las mochilas y por los pelos conseguimos introducirlas en una pequeña furgoneta, la única que quedaba abierta. Por fin lo logramos, pero ahora llega la hora del pis, baños??? dónde??? ni se nos ocurre ya buscarlos, los chicos lo tienen fácil, nosotras no... solución buscar un lugar discreto (lo que es un decir entre 14000 personas) y como en nuestra más tierna infancia decidimos colocarnos por turnos una delante de la otra... de coña vamos... Ya más tranquis decidimos buscar a Euge, para la foto y vamos hacia la gasolinera, como no aparece el cámara cada color se va por su lado y a su cajón, los azules juntos: Cabuxa, Vouamodo, Picapiedra, Jotaeme (que aparece milagrosamente, debe tener ángel de la guarda) y yo. Entre las rejas del cajón los nervios van subiendo, de calentamiento nada de nada, nos reímos de los subidones de nuestras pulsaciones y las comparamos; un corredor con más artilugios que Picapiedra se enrolla hablando con nosotros, suena la música y nos dejamos llevar, el comentarista de la organización hace recuento de la procedencia de los corredores y gritamos como chiquillos cuando nombra a los gallegos, llega el momento del â??power flowerâ? y nos morimos de risa. Oímos la bomba del comienzo y esperamos a que nos toque el turno de salida, el tiempo pasa rapidísimo y en nada el gentío se empieza a mover; me sorprendo, no va tan lento como esperaba, esta salida al lado de la de Santiago por ejemplo es como comparar lo trenes de Galicia con el Ave...

Pasamos lo primeros km rodeados de público por todos lados, ¿de dónde saldrá tanta gente...? Y yo, que parece que voy a correr a los Pirineos (con dos camisetas, una abajo, de manga larga, y arriba la técnica del foro) empiezo a darme cuenta de que o me deshidrato antes del 5 o tengo que tomar medidas, así que decido correr con lo lógico, la camiseta de tirantes, y sacar la otra y atarla a la cintura. La teórica maniobra supuse que no me llevaría más de unos cuantos segundos, así que saco la primera prenda y se la paso a Vouamodo, saco la otra pero se me queda enganchada en el fore, tiro y tiro de ella pero no hay manera de soltarla, mientras tanto sigo a la carrera y mis â??queridos acompañantesâ? se empiezan a reír a carcajadas y a gritarme lindezas del estilo de â??tía buenaâ?, â??más, más, más...â? y cosas por el estilo, encima, por si fuera poco, se les ocurre sacar la cámara de vídeo y grabarme... a estas alturas ya todo el mundo, corredores y público incluido se había percatado de la situación y las risas eran generalizadas; bueno, poneros en mi situación e imaginaros a una tía corriendo en mayas y sujetador â??monísimoâ? peleándose con una camiseta, con los colegas bacilándola a más no poder y todo Dios mirando para ella... la situación era tan cómica que me entró un ataque de risa tan, tan grande que no podía seguir corriendo del dolor de tripa que tenía, ni mucho menos tirar de la manga... menos mal que Vouamodo entró en acción y con un buen tirón fue capaz de desenganchar la dichosa camiseta (su primera obra buena del día) y recuperamos por fin la normalidad.

A partir de aquí a correr.... paisajes rurales muy bonitos en la primera parte, pero como a eso los gallegos ya estamos acostumbrados lo que más me impresionó fue el ambientazo, imposible de describir si no participas en vivo y en directo. Esta carrera es un acontecimiento social para los habitantes de los pueblos por donde pasa, una fiesta en la que participan todos los vecinos, niños, mayores y ancianos; la gente acordona ambos lados de la carretera y se vuelca con los corredores conocidos y desconocidos, sobre todo con las mujeres, a las â??neskasâ? nos miman y nos animan sin cesar; siempre hay alguien que te llama por tu nombre : â??Venga Marinaâ? ,â??Ánimo Marinaâ?... , yo al principio flipaba, ¿seré yo... ? Hasta que me di cuenta de que lo ponía en el dorsal... En fin, el público es maravilloso, no sé si habrá otro lugar de España donde te traten así.

No voy a hablar mucho del resto de la carrera que Jotaeme ya lo hizo por mi, después de dejarlo continúe a un ritmo más o menos estable, sufriendo un poquito en el alto de Miracruz, para mi la peor parte de la carrera (por el asunto de que ya llevas unos cuantos km en las piernas) junto con la insoportable sucesión de arcos que anuncian la llegada a la meta, que parece que no llega nunca porque siempre piensas que está en el siguiente... menos mal que en esta zona el público te lleva practicamene en volandas. Respecto a la dureza de la carrera, opino como siempre, la hacemos los que corremos, pero aquí discrepo de Cabuxa, yo si creo que es dura, como te equivoques de ritmo y te pases puede ser brutal; para disfrutarla, que bien lo merece, mejor ir un poco reservón. A mi me gustó, principalmente porque me gustan estos recorridos de cuestas, bajadas y toboganes, me encuentro en ellos más cómoda que corriendo en llano, será la costumbre digo yo.... o es que me da tiempo a recuperar en las bajadas, lo que nunca sucede en las llanas que te obligan a tener un ritmo más constante... será cuestión de analizarlo por mi parte. Destacar que me encantó la zona de toboganes, impresionante ver la marea multicolor que discurría como un río tanto delante como detrás de nosotros, de vez en cuando no podía evitar mirar hacia atrás y admirar la marea humana en la que estábamos inmersos.

Muy bien la experiencia de los cajones, es una excelente idea, empiezas ya con gente de un ritmo más o menos similar al tuyo, lo que te hace que aunque parezca imposible con tanta gente, la carrera sea â??casiâ? fluida desde el principio (mucho peor el mapoma) y no tengas sensación de tapón en la salida tan habitual en otras muchas carreras no tan multitudinarias como esta.

Ejemplar la organización, no se me ocurre un solo fallo, había de todo, avituallamientos cada 5 km con agua, isotónicas y esponjas; llegada perfectamente organizada, puntos e encuentro para los acompañantes, fisios a disposición de los atletas, capas térmicas, fruta a la llegada (yo no la vi), buena organización en la recogida y entrega de mochilas, ambulancias, médicos.... que sé yo, de TODO!!!

La camiseta excelente y cara (vale más que la inscripción), sobre todo la de las chicas, por una vez de nuestra talla y encima de mejor calidad que la de ellos, con distintos puntos en el tejido adaptándose a las distintas zonas corporales.

Y acabo con mi tiempo 1:36:31, quedé encantada, llegué muy bien y haciendo los últimos km a muy buen ritmo a pesar de encontrar bastante tapón en la zona de llegada. Así que no puedo pedir más, sólo seguir una temporada más con las buenas sensaciones que estoy recuperando desde hace un par de semanas.

Y acabo, el año que viene vuelvo.

Para la crónica social os podéis pasar por el álbum de fotos que una imagen vale más que mil palabras..... Os dejo el enlace, faltan algunas fotos pero vamos poco a poco:

picasaweb.google.com/C...iNPulsaciN
Vouamodo

Foreiro Veterano
Foreiro Veterano
21/08/06
0 Carreiras
1066 Mensaxes
Coruñes en Vilagarcia
Respostar citando Envío Xov, 15 Nov 2007, 11:54
Asunto:

Bueno tras la gran crónica de Marola me toca a mi contar lo que me ha parecido esta carrera.

La carrera es increíble, desde mi punto de vista muy bien organizada. Seguro que si se buscan se encuentran errores, pero en una carrera de 14000 personas es muy fácil cometer algún fallo, para mi no lo hubo.

La verdad es que a lo dicho por Marola poco tengo que añadir, ella describe perfectamente lo que es la carrera. Personalmente fui con ella y jotaeme hasta el kilómetro 10 pero desde el kilómetro 8 iba muy justito y no me encontraba bien físicamente, se me quejaban las piernas y la cabeza me iba diciendo vas a reventar, vas a reventar,... con lo cual en el 10 decidí bajar el ritmo (la verdad es que baje mucho, mucho el ritmo) y deje que se fueran. Hasta ese momento habiamos ido muy fluidos, adelantando a mucha más gente de la que nos adelantaba, cuando baje el ritmo me di cuenta de la magnitud en cuanto a gente de esta carrera, en esos 10 kilometros me adelantaron miles de personas, era impresionante.
Bueno como iba contando a partir de ahí empece a disfrutar de la gente que animaba, de las comparsas que tocaban música, de los corredores,... En el kilometro 12 más o menos me adelanto Cabuxa y la anime sin hacer ningún intento de ir tras ella ya que había tomado la decisión de sufrir lo justito y además seguramente no le hubiera aguantado el ritmo. Un inciso, para decirle a cabuxa que la carrera es dura y si a ella no le pareció dura es porque la corrió tal y como es ella, como una neska muy, muy inteligente. Así pues seguí corriendo con tranquilidad y el último alto (que resulta impresionante por como te anima la gente) lo subi poco a poco con un corredor de un club de Tarrasa que estaba andando y le dije que si yo podia subir corriendo él también y por no aguantarme fue trotando conmigo hasta el final del alto. A partir de ahí me deje caer y a un kilometro y medio de la meta apure el ritmo (a buenas horas) pero al poco de pasar la pancarta de último kilómetro vi a una corredora que iba andando dando bandazos y tropezando con las vallas y como me pareció que iba muy mal la acompañe hasta la linea de meta andando con ella agarrandola ya que se iba muchas veces contra la valla, un poco antes de llegar le dije a un sanitario que la chica iba a necesitar asistencia y al cruzar la línea de meta se la llevaron a una ambulancia. Y esta fue toda la carrera tiempo final 1:49:55 que la verdad esta muy mal.

Ahora quizás sea un buen momento para analizar que estoy haciendo mal, probablemente casi todo.

Y por último deciros que os animeis a correr esta carrera el año que viene, no lo dudeis es una experiencia impresionante para un corredor popular.

Bueno, ahora si que es lo último no queiero nombrar a nadie por que fue todo el mundo, sin el grupo que se formo de correrengalicia para ir a esta carrera no hubiera pasado un fin de semana tan bueno como el que pase y probablemente la carrera no me hubiera parecido tan bonita como me ha parecido.

Saludos a todos.
fema

Foreiro Veterano
Foreiro Veterano
4/08/05
0 Carreiras
1483 Mensaxes
Santiago do Burgo, Culleredo
Respostar citando Envío Ven, 16 Nov 2007, 9:04
Asunto:

Muy emocionante, he visto todas las fotos y son muchas y sigo pensando que es una pasada. Lo bueno de estas súper carreras es hacerlo en compañía de amigos y parece que todavía es mejor.


Me alegro un montón volver a ver en las fotos a Euge y Ofelia, y recordar lo bien que se portaron conmigo en julio en la Galarleiz. (aparte de la otra parte de la familia que en esta cita no estaban, sería que los saturé).

Y en cuanto a la carrera, me alegro que Marola volviera a sentirse feliz corriendo, que haya dejado de ser un sufrimiento.

Y en cuanto a Vouamodo, seguramente no estás haciendo nada mal, lo que pasa es que hay carreras y carreras, y esa del domingo no era para hacer marca ni nada parecido, porque sólo con el mogollón de gente, se te van todas las energías en tratar de adelantar. Ya sabes poco a poco y no desesperes que muy pronto nos buscamos entrenador (aunque me tenga que sacar yo el título Disimulando ).

Un abrazo y nos vemos para el año que viene. Pregunta

HALA UNIÓN, siempre estarás en mi corazón. Unión sólo hubo una. corunacomarca.blogspot.com.es/
Bareixa

Maratoniano
Maratoniano
18/12/06
0 Carreiras
1268 Mensaxes
Beade capital
Respostar citando Envío Ven, 16 Nov 2007, 9:39
Asunto:

CHARLY escribió:
Un saludo tambien a nuestro compañero Bareixa que dentro de poco serà desflorado por esos lares ¡jajaja! (pero que malo que soy ... Silbar )

Efectivamente, virgen a los 33 Ríndose ...pero el domingo 25, cae fijo, de esta no pasa Moi feliz
PD: espero que el resto sepa de qué va.

Un saludo, Charly
euge

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
22/05/06
0 Carreiras
201 Mensaxes

Respostar citando Envío Ven, 16 Nov 2007, 20:28
Asunto:

Espero que el resto sepa de que va....
¿Vas a hacer al maraton de San Sebastián?.
Yo ese día estaré en Palencia, si no iba a ver como te "estrenas". Yo tambien soy virgen con 56,pero de este año no pasa.
Ya nos contarás.
¡Mucha suerte!
Bareixa

Maratoniano
Maratoniano
18/12/06
0 Carreiras
1268 Mensaxes
Beade capital
Respostar citando Envío Lun, 19 Nov 2007, 9:13
Asunto:

Gracias Euge. Efectivamente, el domingo me "desfloro" en el maraton de Donosti. Ahora estoy un poco acojonadillo pero con muchas ganas...
Un saludo, ya os contaré, por supuesto. Moi feliz
Picapiedra

Mods
Mods
21/02/07
0 Carreiras
1191 Mensaxes
Ames
Respostar citando Envío Lun, 19 Nov 2007, 15:07
Asunto:

Faltaba yo ..., y aunque muy a destiempo, quisiera dejar aqui mi impresión de esta carrera.

No hay mucho más que contar, los compañeros han hecho unas crónicas estupendas a las cuales me sumo yo. Todo el fin de semana fue estupendo. La compañía ... 10 sobre 10. Un ambiente de buena amistad en todo momento.
La carrera increible. Haciendo planes ya para el próximo año. Como varios amigos nos comentaron, no es una carrera para hacer marca. Demasiada gente y has de ir haciendo siempre zig-zag si quieres adelantar. El primer puerto, tranquilo, sin forzar demasiado, sabiendo lo que quedaba por delante todavía. La bajada tambien tranquila, demasiada gente otra vez. La zona portuaria, llana casi totalmente, j*dida, no tengo muy claro porque, pero no lo pasé demasiado bien. Ahí perdí bastante tiempo. Segundo puerto, durillo, sufriendo. Y por fin los ultimo 3 km, dado lo que me quedaba, impaciente por esa meta que nunca llegaba ... el último km se hace eterno...
Tiempo final, 1:36:22

Ahora me probaré en la media de Ferrol para comprobar realmente si las buenas sensaciones de Behobia son reales...

Amigos, espero que esta sea la primera de muchas más compartiendo viaje, hotel, pinchitos, y carrera con vosotros... :=D>

He querido dejar algunos videos y datos que mi Forerunner ha registrado durante mi carrera. Podeis verlo aqui:

www.CorrePicapiedra.es/





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Podes descargar arquivos