Foros ›
Autor
Mensaxe
petete

Foreiro infantil
Foreiro infantil
5/06/08
0 Carreiras
147 Mensaxes

Respostar citando Envío Lun, 31 Mai 2010, 19:44
Asunto: Re: CARSantiago

e eu que pensaba que a miña cronica era un tocho.
Pero xa vedes que 5 horas e con tres disciplinas dan para moito
Santiaguiño

Montañés
Montañés
13/10/08
10 Carreiras
330 Mensaxes
Santiago
Respostar citando Envío Lun, 31 Mai 2010, 22:11
Asunto: Re: CARSantiago

Piky escribió:
Triatlo Longo de Aveiro, 30 de mayo de 2010


Resultados de Pepe y de Piky


Natación T1 Ciclismo T2 Carrera Tiempo Total

28:42 01:43 02:54:55 00:46 01:43:16 05:09:26 Pepe

30:21 03:10 02:38:31 01:32 02:00:24 05:14:00 Piky


Hola. Como lo prometido es deuda, aquí inicio mi crónica de lo ocurrido este fin de semana pasado en la Freguesía de San Jacinto, Concelho de Aveiro. Más bien me ceñiré a lo ocurrido en la prueba celebrada el día 30; triatlón de LD en la distancia de ½ IronMan, es decir 1900m natación, 90km de bici y Medio Maratón de postre.

Antes de nada y para situar la cuestión creo necesario rescatar una conversación que mantuvimos petete y yo mientras cenábamos la noche anterior a la prueba. Estábamos dando buena cuenta de un arroz caldoso con rape y langostinos (Hidratos ;-), y como el restaurante nos estaba gustando pensamos en reservar mesa allí mismo para después de la prueba. Sin embargo deberíamos saber para qué hora reservábamos la mesa; nos pusimos a echar cálculos y la cosa nos salía para las 6H y media (sentados a la mesa). En el fondo y en la superficie, ambos estábamos acojonados y aunque intentábamos ser positivos solo pensar en las distancias que íbamos a afrontar hacia que nos entraran las dudas. Honestamente en ese momento hubiese firmado con llegar en 6 horas. Eso sí tenía claro que salvo lesión o avería, iba a llegar, la retirada no era una opción.

Lo dicho, a las 6 sonó el despertador, aunque no hubiese hecho falta porque los dos estábamos despiertos cuando sonó. Salimos rápido de casa porque queríamos estar desayunando a las 6.30 para poder entrar en boxes con calma, y no para calentar eh (ninguno de los dos teníamos intención de calentar ni un minuto, ya tendríamos tiempo de calentar convenientemente jejejejej). Lo único que pretendíamos era evitar prisas de última hora, dejar todo bien ordenado en boxes, ponernos el traje de neopreno con calma y hacer unos metros en el agua para calentar los hombros.

Antes de continuar quiero destacar el ambiente. A las 7 de la mañana aquello estaba abarrotado. Entre triatletas, acompañantes, vecinos y organización el ambiente era muy especial. El speaker (el Felipe Gutiérrez portugués) (FG es el locutor de todas las pruebas en España) ya estaba micrófono en mano, y una música disco que hubiese hecho las delicias de Lestrove, sonaban sin parar, mientras maquinas de escándalo hacían su entrada en boxes. Es cierto que había de todo pero había bicicletas de muchos miles de Euros, bueno algunas ruedas ya valían esos miles de Euros.

Entrada en boxes sin agobios. Habíamos aparcado la furgoneta a 60 metros de los boxes y optamos por meter la bici y luego volver a la furgoneta para acabar de maquearnos, y dejar todo bien colocado en la cesta que te dan para que la sitúes al lado de la bici y metas todo cuanto vas a usar en la prueba. Yo llené la cesta hasta arriba.

07H40’ todo estaba en orden. Las bicis colocadas, y mi cesta a rebosar. Había optado por las zapatillas de ciclismo en lugar de las de triatlón. Sé y sabía que mi punto fuerte (en comparación con los otros sectores) es el ciclismo y por eso quería echar el resto en ese sector, así que opté por llevarme mis SIDI (las buenas). Eso implicaba que me las tendría que poner en boxes conjuntamente con los calcetines pero creía que merecería la pena y así fue. Por otra parte también había colocado en mi cesta, además de un gel para la carrera, las zapatillas de correr; en este caso decidí llevar unas zapatillas de entrenamiento, las MIZUNO con cordones normales. Pensaba que unos segundos de más no significaban gran cosa. En este caso y por lo que os diré, me equivoque.

Traje de neopreno bien colocado, y a probar el agua. Nadamos unos 150 metros y vuelta a la salida. Palmadas de ánimo, FORZA, entre petete, Mateo y yo, y al agua, el Triatlón iba a comenzar. Mateo es otro triatleta de Santiago que se apunto, y creo que también es forero.


Dividiré la prueba en los tres sectores que la conforman. Mas las transiciones.


NATACÍON.- 30’21’’

Las condiciones eran perfectas. Agua a 19ºC y lo mejor, como un auténtico plato. Además de ser Ría, el tramo por el que discurre la natación está entre dos muros que provoca que el agua esté todavía más calmada. Me había propuesto nadar relajado, nadar largo, estirando las brazadas y traccionando bien dentro del agua. Por otra parte al ser una distancia considerable no hubo en ningún momento sensación de ir en pelotón. Yo de hecho fui en un grupo de 3 o 4 nadadores todo el tiempo. Las boyas se giraban sin problemas. Me preocupe especialmente de respirar cómodo y sobre todo de no perder la estela de los que iban delante y mirar de vez en cuando a la siguiente boya para orientarme y no hacer metros de más.

Menos mal que no llevaba unas “suecas”, (se llaman así unas gafas de natación que solo son plástico que recubre exactamente el contorno del ojo, sin ningún tipo de goma que recubra los perfiles), y digo menos mal, porque a pesar de lo dicho, en el giro de una boya, me metieron el codo en toda la gafa y con la presión ejercida me dejaron el cristal de la gafa a milímetros del ojo. Tuve que parar un segundo para recolocármela porque sino me molestaba. Salvo ese pequeño detalle lo demás transcurrió bien, especialmente bien, porque yo nade como nunca. Siempre con buenas sensaciones, sin déficit de oxigeno y con buena técnica. Sin duda alguna haberme colocado bien el traje, haber nadado un poquito antes y sobre todo el domingo pasado en Portosin y los 50minutos que hicimos en la Ria, petete y yo, hicieron su efecto.

Salgo del agua, miro mi cronometro y alegron total. Un tiempazo descomunal, más allá de que pudiera estar perfectamente medido, que yo si creo que lo estaba o como mínimo si le faltaba algo, no era mucho, al menos a simple vista las boyas estaban a …t…c.. a mano derecha.

Cuando me pongo de pie, como siempre, una ligera sensación de mareo pero ya estamos acostumbrados. Hay que hacer la transición 1.
T1.- 03’10’’

Salimos del agua, y alguna gente lo hace como si estuviéramos en un sprint. Yo me digo estos Portugueses están locos, mira tu que no queda nada que correr, y así con mas calma de la necesaria, sobre todo ahora que comparo parciales, me la tomo sin excesiva prisa. Por delante quedaban 90km de bici y había que prepararse bien. Salgo andando o trotando ligeramente y me voy a box. Allí me saco el neopreno agarrándome a la barra, me pongo los calcetines, me calzo mis SIDI, las aprieto bien, gafas, casco, voy a paso ligero sobre los talones hasta la línea en la que nos podemos subir a la bici, y ya estoy listo para empezar a pedalear. A pesar de todo me ha llevado mucho tiempo. Debería de haberla hecho en un minuto menos; aunque para aprender no ha ido mal.


CICLISMO.- 02:38:31

Antes de entrar en materia hay que aclarar unas cosas. No tenía acoples. Los había encargado pero por la razón que sea no me llegaron a tiempo y entonces llevé a Oliveira unos que me había dejado Patxin para el triatlón de Villameca del año pasado, para que me los colocaran conjuntamente con las ruedas que me acabo de comprar.

Al llegar a san Jacinto la tarde del sábado, petete y yo salimos a dar un paseo en bici para conocer el sector. En ese momento mi bici tenía colocados los acoples. Al principio todo iba bien pero según iban pasando los minutos y yo me colocaba mejor ejerciendo mas presión sobre los mismos, el del brazo izquierdo empezó a irse hacia abajo, con lo cual acababa con el brazo derecho bien colocado y el izquierdo bajado. Me cabree y pensé, a t……. p.. c….., yo corro sin acoples, ya me agarraré a los cuernos de la bici y listo. Total que le dije a Petete que yo iba a quitar los acoples. Como resulta que los que le habían traído a él, no le valían para su manillar, y los de Patxin sí, paramos al lado de una casa y se los colocó. Le iban bien, no se le movían y optó por llevarlos en la carrera.

Entramos en materia. Me subo a la bici y pongo el Garmin en marcha, ya lo había dejado colocado en el manillar, preparado y listo para que cuando me subiese a la bici tuviese simplemente que darle al Start, y así fue.

Eran siete vueltas de 12.900m cada una, según la organización (90.300m), que transcurrían en trayecto de ida y vuelta entra las carreteras que unen San Jacinto con Tarroeira. La carretera estaba cortada al tráfico y tan solo en un par de ocasiones pasaron coches acompañados por vehículos de la GNR división de transito. El trazado era un plato y si acaso pero casi imperceptible hacía la ida picaba hacia arriba y de vuelta a San Jacinto hacía abajo. En todo caso el tramo de ida era mucho mas duro porque a lo que acabo de apuntar se le unía un viento en contra que a cada vuelta se hacía más fuerte en el sentido de marcha a Tarroeira. (Ida)

Así las cosas empiezo a pedalear. Me siento bastante bien para lo que suele ser habitual en los triatlones sprint en los que tardo un par de Km. o más en tener buenas sensaciones. Desde el inicio me agarro con fuerza los cuernos del manillar e inclino el cuerpo hacia delante tanto que casi puedo morder el manillar con los dientes. Además la noche anterior había adelantado el sillín y lo había colocado con la punta hacía abajo, lo cual favorecía la posición pero también provocaba un cierto dolor de ………, (véase el email de Jabelo ;-)) tanto que a veces me levantaba con el solo motivo de aliviar la zona.

Al poco tiempo la media me indica 32km/h. Me digo bien, estamos en el km 12 o 13. Al segundo paso por meta, la media ha subido a 33km/h (km 25). Justo en el km 30 pasó a petete, no me puedo parar ni a saludarlo porque ambos corremos el riesgo de que nos sancionen con un stop and go, y más todavía siendo del mismo equipo. En el Km. 40 la media ha subido a los 33 altos. En el 60 llego a 34km/h y lo mejor es que noto que me queda todavía mucha fuerza dentro.


Antes de proseguir quería comentaros la sensación de triunfo que me invadía cada vez que pasaba a un triatleta subido en una maquina de miles de Euros, yendo yo sin acoples y sin rueda de perfil. Supongo que el mismo que tenían ellos cuando me quitaron las pegatinas en el sector de carrera, jejej.


Prosigamos. En el Km. 65, al finalizar la 5ª vuelta me tomo mi tercer gel. Bebo de lo poco que me quedaba en los dos bidones que llevaba y me digo vas bien, vas muy bien, no te descentres, hay que seguir empujando. Para aquel entonces km 75, la media es de 34.9km/h. Estoy alucinado y eso me daba todavía más fuerza, por un espacio de tiempo la media subió a los 35.1km/h, y no dejaba de pasar a ciclistas. Uno de ellos se me acoplo atrás y apunto estuvieron de hacerlo parar, luego me intenta pasar y me digo pero ¿a donde vas cretino?, bajo piñón en un acto de chulería total y lo veo desaparecer en el retrovisor.

El sector de bici estaba a punto de acabar y comienzo a pensar en el sector de carrera y en la T2. Hago un ultimo esfuerzo sobre la bici y al bajarme de la bici y entrar en boxes paro el Garmin, marca 91000m o 91km a 34.7 km/h de media. Estoy encantado. Eso me da muchísima moral. Un detalle, el circuito era plano pero eso implica que no dejé de dar pedales en las 2h38minutos que me llevó la bici. Nunca hice rodillo tanto tiempo Guiño


T2.- 01:32


Cuando me estaba aproximando a boxes para la T2 pensaba en quitarme las zapatillas como si fuesen de triatlón, es decir te descalzas sobre la bici y echas el pie a tierra desnudo y las zapatillas se mantienen sobre el pedal enganchadas a las calas, sin embargo como estas zapatillas tienen un cierre especial para llevarlas muy ajustadas, la operación, en parte por el cansancio era complicada, así que opté por bajarme de la bici como si llegara a mi casa. Hice el pasillo de boxes sobre los talones (las SIDI tienen el talón acolchado y con una goma para favorecer los desplazamientos con ellas puestas). Llego a mi posición, me saco las zapatillas y me calzo las MIZUNO, y cual es mi sorpresa que no puedo atármelas. De la fuerza y la presión ejercida mientras agarraba el manillar tengo los dedos meñique y anular dormidos y las manos agarrotadas en forma de garra. Lo intento un par de veces, no puedo atarlas, y opto por tirar de los extremos de los cordones y meter como puedo los cordones dentro de las zapatillas (si hubiese llevado gomas no me hubiese pasado eso). Me quito el casco, cojo un gel que tenía preparado y me dispongo a iniciar el medio maratón.


CARRERA.- 02:00:24

Un calvario. Ya lo sabía, así que no me llevé ninguna sorpresa, aunque esperaba hacerlo un poquitin mejor. De hecho cuando salí a correr estaba en margen de ser sub. 5h si hacía 1H47’, y por un momento, llevado por la ilusión de rebajar esas 5 horas pensé que lo lograría pero pronto entendí que llegar iba a ser suficiente. El circuito constaba de 5 vueltas de 4200m cada una que transcurrían por San Jacinto.

Durante la primera y la segunda vuelta no las tenía todas conmigo. Era claro que aquello estaba siendo peor de lo esperado. De vez en cuando me concentraba a correr bien y por unos segundos era capaz de estirar un poco la zancada y levantar las rodillas pero pronto volvía a andar deprisa. Cuando llegue a la tercera vuelta tenía claro que acababa, aunque fuese haciendo el pino o arrastrándome.

Este año he corrido muy poco y he decidido que eso se acabo. Si quiero hacer triatlón hay que correr, así que a partir de ahora voy a entrenar más este sector. De hecho este año creo que nunca he corrido más allá de los 12 o 15km y he hecho unas medias semanales de kms bajísimas y eso se nota sobre todo si uno ya no esta dotado especialmente para la carrera de fondo, así que habrá que intentar ponerle remedio, aunque por otro lado no hay tiempo para todo. En fin ya veremos.

Tercera vuelta. Ecuador de la carrera sobrepasado. Salvo lesión el objetivo está conseguido y muy ampliamente. Cuando pienso en lo que me queda me refuerzo con un comentario que me hizo la semana pasada un amigo Tu no llegas a meta, pero como vas a llegar, es imposible. Hay que advertir que esa persona no hace deporte y por lo tanto desde su óptica eso es poco más que una quimera. Así que me dije POR …. (véase email de Jabelo ;-)))


Muchos de los corredores que me pasan, me dicen que llevo las zapatillas desatadas, al final ya no contestaba, hacía que no los oía, ya estaba cansado de explicar que no podía atármelos. Y así transcurrieron las dos horitas, ahí es nada. A cada paso por los avituallamientos (dos por vuelta) yo me paraba y bebía carbohidratos, y agua, una por encima de la cabeza y otra botella para dentro. Ah se me olvidaba comentar que Petete me pasó al final de la tercera vuelta, es decir cuando llevamos sobre unos 12km, me pregunta como voy, le digo que mal y que tire. Sinceramente que Petete llegase antes o después era lo que menos me importaba. Solo quería que él llegara, eso sí me preocupaba, de hecho en una vuelta de ciclismo no lo vi y pensé que a lo mejor le había pasado algo en la bici, luego lo vi y ya descanse. A decir verdad en pocas pruebas como esta es tan cierto eso de que luchas contra ti, tu eres el rival. Nadie más. Esto se ve corroborado por la llegada a meta de los participantes. Unos bailando, otros lloran, todos levantan los brazos como si hubiesen sido ellos los que rompen la cinta. Yo pegué unos gritos espectaculares. Cruzar la línea de meta, salvo para algunos, es un triunfo.


Mención especial merece el público. Espectacular. En la última vuelta que di, yo fui aplaudiendo a los espectadores porque realmente se lo merecían. Qué ánimos. De verdad que lo hacían más fácil. Cada paso por meta era memorable y había unos espectadores justo al inicio de la recta que desembocaba en meta que, atención, sabían que era mi última vuelta. Allí estuvieron dos horas de pie bajo un sol de justicia, y cuando les aplaudí redoblaron mis ánimos y me devolvieron los aplausos multiplicados por 100. Eso y las ganas de cruzar la línea de meta provocaron que hiciera la última recta antes de meta como si fuera fresco. Cuando vi que me disponía a cruzar por debajo el arco de meta, ya había pasado cuatro veces al lado, la alegría que tenía era inmensa. Enorme. El tiempo daba igual, la posición daba igual, todo, salvo que había acabado y mucho mejor de lo esperado, daba igual. El éxito como aquí escribí era rotundo. La semana pasada no hubiese apostado a que hacía este tiempo ni con dinero del Monopoly.


Por ultimo, algunos apuntes. Gracias a todos por vuestros ánimos y muestras de interés por ver como nos había ido. Marola, como te escribí en el Facebook me acorde de ti al cruzar la línea de meta, eso de que éramos tus héroes me llego al alma. Gallego y Jabelo, animo y adelante, si yo lo he hecho vosotros podéis, sin duda; los demás también pero sé que ni se lo plantean. Y petete, eres cojonudo. Patxin, parte del éxito es tuyo.


UN ABRAZO Y MUCHAS GRACIAS

Bueno como xa falamos no seu moento xa non vos digo nada.
Escanto os comentarios vounos a imprimir...para leer na praia este verán. Satisfecho ^
Vilma

Foreiro Xuvenil
Foreiro Xuvenil
13/04/08
0 Carreiras
177 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 01 Xuñ 2010, 7:27
Asunto: Re: CARSantiago

En dos palabras ....IM--PRESIONANTE !!!!!! PIKY , PETETE , me habeis dejado asombrada , me ha encantado leeros y" vivir "de alguna manera por lo que pasasteis, ha sido emocionante

ENHORABUENA SOIS UNOS CAMPEONES !!!!! Guiño Angel


SALUDOS
aficionado

Montañés
Montañés
6/11/07
0 Carreiras
501 Mensaxes

Respostar citando Envío Mar, 01 Xuñ 2010, 8:43
Asunto: Re: CARSantiago

Muy bien tanto para Petete como para Piky, cada uno con su estilo. Describen perfectamente el sufrimiento y los miedos que durante tantas horas de esfuerzo hay que soportar para hacer una prueba de este calibre.

Aquí se pone de manifiesto que sois muy fuertes y que podeis con esto y con bastante mas, pero no por ello quiero trivializar el esfuerzo que habeis hecho. Ahora se ve la importancia de ser "finisher" y de ahí la alegría y la emoción al conseguirlo, y todo lo demás pasa a un segundo plano o es que seriais menos felices por hacer 10 minutos menos o 10 puestos mas atrás, yo creo que no porque uno lucha contra si mismo y sabe del esfuerzo de esa lucha.

Muy bien campeones.
Mateo

Foreiro infantil
Foreiro infantil
17/07/06
0 Carreiras
106 Mensaxes
Santiago
Respostar citando Envío Mar, 01 Xuñ 2010, 8:57
Asunto: Re: CARSantiago

Pues tenian razon Petete y Piky.
Nos encontramos en San Jacinto el sabado por la tarde justo a tiempo para ir a buscar el dorsal e irnos a dormir, el dia siguiente iba a ser muy largo.
Como comentaron, no pude acabar la carrera.
Tengo 33 años, llevo haciendo deporte desde los 8años (empezaba a correr por la alameda con mi padre) en el triatlon desde los 19 años hasta los 26. Esta es la segunda carrera en la que me veo obligado a abandonar en toda mi vida, en este caso por lesion.
En un error de novato, me sucediolo que narraba Piky respecto a los acoples.
En el km 50 del sector ciclista al ponerme de pie noto un dolor en los huesos donde dejamos descansar el culo sobre el sillin, pero tan intenso que no me dejaba volver a sentarme y hacian que los adductores se contracturasen. Intento gestionar el dolor, pero no soy capaz de sentarme, asi que muy a mi pesar, tomo la decision de dejar la carrera.
Al llegar a junto de mi novia Raquel, le tengo que pedir que me ayude a bajarme de la bici, porque en cuanto eché pie a tierra el dolor se intensifico tanto que era incapaz de levantar la pierna para sacarla por detras del sillin...
Aun asi, estoy francamente contento y esto tiene una lectura muy positiva: Sali del agua en 12º o 13º lugar con un tiempo de 25 minutos y medio, y cuando me empezo a doler el "culo" llevaba media de 36,4km/h.
Sabiendo donde esta el error, y como solucionarlo... ahora solo toca seguir entrenando duro.
Cuando pude recuperarme un poco me fui a linea de meta a ver a estos dos animales hacer su entrada triunfal, y la verdad es que da mucha envidia sana!
Enhora buena tios! Os habeis salido!!

Saludos
Ferraduro

Maratoniano
Maratoniano
22/03/06
0 Carreiras
619 Mensaxes
Santiago
Respostar citando Envío Mar, 01 Xuñ 2010, 9:36
Asunto: Re: CARSantiago

Aplauso Aplauso Aplauso

Petete y Piky: Grandes atletas, grandes crónicas (y no lo digo por la extensión, precisamente). Da gusto leeros. Geniales.

Ahora, como cuando a uno le preguntan para cuándo el segundo, cuando nace su primer hijo (y todavía no ha tenido tiempo de asimilar este), os pregunto... ¿en vuestra cabeza el Iroman?

También enhorabuena a Mateo, por supuesto, por la valentía de participar, y por sobrellevar un mal día de esa manera.

Un abrazo, máquinas.

ferraduro.blogspot.com
Cabuxa

Foreiro Senior
Foreiro Senior
17/11/06
0 Carreiras
388 Mensaxes
El Molinón, grada Este // Mexillón Arena, Tribuna Sur
Respostar citando Envío Mar, 01 Xuñ 2010, 23:25
Asunto: Re: CARSantiago

Petete, Piky, no tengo palabras: qué pasada, imagino perfectamente el subidón que tenéis que tener en estos momentos, y está claro que no es para menos. Un abrazo muy fuerte para los dos y mi más cordial enhorabuena...y ya sabéis: ahora a por el otro medio!! Bailar Bailar
aficionado

Montañés
Montañés
6/11/07
0 Carreiras
501 Mensaxes

Respostar citando Envío Mér, 02 Xuñ 2010, 7:47
Asunto: Re: CARSantiago

Cabuxa estos superhombres no deben ir ahora por la otra mitad, aprovechando ese efecto de supercompensación deben apuntarse para la cita del 27 de junio. Pasar por el apartado de montaña y allí podeis apreciar alguna foto de lo que espera para ese día en "A Freita" y no olvideis que salvo la bicicleta, que no está permitida su utilización, las otras dos disciplinas las vais a tener que emplear. Animo campeones.

Saludos cordiales.
Piky

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
13/02/06
0 Carreiras
1893 Mensaxes
Santa Comba - Santiago
Respostar citando Envío Mér, 02 Xuñ 2010, 12:35
Asunto: Re: CARSantiago

Ay, aficionado, tu sí que eres un superhombre. Meterse algo más de 70km entre pecho y espalda tiene mucho mérito. De todas formas aquí queda dicho para que si no lo cumplo me lo demanden. Este año no puedo porque entre otras cosas tengo una primera comunión de una prima hermana el día 26, pero otro año tengo pensado hacer la Freita. Es un buen reto. Evidentemente no en el tiempo que la harás tu.
gallego

Foreiro Veterano
Foreiro Veterano
28/02/06
0 Carreiras
1815 Mensaxes
Santiago
Respostar citando Envío Mér, 02 Xuñ 2010, 13:23
Asunto: Re: CARSantiago

Piky escribió:
Ay, aficionado, tu sí que eres un superhombre. Meterse algo más de 70km entre pecho y espalda tiene mucho mérito. De todas formas aquí queda dicho para que si no lo cumplo me lo demanden. Este año no puedo porque entre otras cosas tengo una primera comunión de una prima hermana el día 26, pero otro año tengo pensado hacer la Freita. Es un buen reto. Evidentemente no en el tiempo que la harás tu.
.
Con este comentario, queda claro que estás pletórico.
Queria tambien animar a Mateo, que este año, no está teniendo toda la suerte merecida en las carreras, pero que no siempre va a ser así, así que a intentarlo otra vez, y si vuelves para el año, igual tambien me apunte, aunque no es seguro. Un saludo.

Un saludo a todos, aunque prestado en Santiago, natural de Santa Comba.
Piky

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
13/02/06
0 Carreiras
1893 Mensaxes
Santa Comba - Santiago
Respostar citando Envío Mér, 02 Xuñ 2010, 13:59
Asunto: Re: CARSantiago

gallego escribió:
Piky escribió:
Ay, aficionado, tu sí que eres un superhombre. Meterse algo más de 70km entre pecho y espalda tiene mucho mérito. De todas formas aquí queda dicho para que si no lo cumplo me lo demanden. Este año no puedo porque entre otras cosas tengo una primera comunión de una prima hermana el día 26, pero otro año tengo pensado hacer la Freita. Es un buen reto. Evidentemente no en el tiempo que la harás tu.
.
Con este comentario, queda claro que estás pletórico.
Queria tambien animar a Mateo, que este año, no está teniendo toda la suerte merecida en las carreras, pero que no siempre va a ser así, así que a intentarlo otra vez, y si vuelves para el año, igual tambien me apunte, aunque no es seguro. Un saludo.

Tienes razón gallego, estoy en un tris de editar, pero ahora no hay marcha atrás. Adviertase que he dicho otro año. Indeterminado, o sea no en el 2010. Otro Guiño Moi feliz Y no me seas quejicas que tu haces el medio ironman YA Guiño
patxin

Novo foreiro
Novo foreiro
2/06/08
0 Carreiras
17 Mensaxes
santiago DC
Respostar citando Envío Xov, 03 Xuñ 2010, 6:42
Asunto: Re: CARSantiago

Pepe, ya puedes estar tranquilo, encontré explicación al espectacular parcial de bici que hizo Vicente. Pensando Pensando
www.marca.com/2010/06/...1275546982

Moi feliz Moi feliz
Ferraduro

Maratoniano
Maratoniano
22/03/06
0 Carreiras
619 Mensaxes
Santiago
Respostar citando Envío Xov, 03 Xuñ 2010, 9:09
Asunto: Re: CARSantiago

¡Ay, Piky! ¡Qué cayado te lo tenías!...

Yo quiero una bici como esa y unas zapatillas que corran solas. El Duatlon está por fin a mi alcance!!!

Por cierto, os comento que también se sospecha que, en los últimos Triatlones celebrados en la Península, algunos bultos exagerados bajo los neoprenos (en la zona de la entrepierna, más concretamente) no eran más que potentes motorcillos fueraborda adheridos al muslo. La noticia ha causado gran desolación entre la mayoría de aficionadas (y algunos aficionados). Curiosamente, ninguno de los sospechosos ganó estas pruebas, ya que -parece ser- en algún momento confundieron el botón del motor de la bici con el del fueraborda (se ve que todavía no dominan el asunto), saliéndose de foma incomprensible y estrepitosa de la calzada. Los jueces deportivos siguen investigando.

En fin, poca gracia tiene el tema (más bien lo contrario), pero es mejor reirse que llorar, ¿no?. Mientras tanto, yo ya estoy pensando cómo subir el domingo a O Eirado sin cansarme... ¿Atar mis cordones a los de Aficionado, quizá?

Saludos.

ferraduro.blogspot.com

Última edición por Ferraduro o Xov, 03 Xuñ 2010, 13:09; editado 2 veces
Piky

Foreiro Gatuno
Foreiro Gatuno
13/02/06
0 Carreiras
1893 Mensaxes
Santa Comba - Santiago
Respostar citando Envío Xov, 03 Xuñ 2010, 9:44
Asunto: Re: CARSantiago

patxin escribió:
Pepe, ya puedes estar tranquilo, encontré explicación al espectacular parcial de bici que hizo Vicente. Pensando Pensando
www.marca.com/2010/06/...1275546982

Moi feliz Moi feliz

Me habéis pillado. Pero lo que no sabéis es el crédito que tuve que pedir en el Banco para instalar el dichoso motorcito (y no había manera de que soltaran la gallina, nunca habían financiado la compra de un motorcito para instalar en una bici, me decían). Las chulerias se pagan... eso si, a crédito. Ríndose Ríndose Guiño

Don Favian no hace trampas!!!
Mateo

Foreiro infantil
Foreiro infantil
17/07/06
0 Carreiras
106 Mensaxes
Santiago
Respostar citando Envío Xov, 03 Xuñ 2010, 22:12
Asunto: Re: CARSantiago

gallego escribió:
Piky escribió:
Ay, aficionado, tu sí que eres un superhombre. Meterse algo más de 70km entre pecho y espalda tiene mucho mérito. De todas formas aquí queda dicho para que si no lo cumplo me lo demanden. Este año no puedo porque entre otras cosas tengo una primera comunión de una prima hermana el día 26, pero otro año tengo pensado hacer la Freita. Es un buen reto. Evidentemente no en el tiempo que la harás tu.
.
Con este comentario, queda claro que estás pletórico.
Queria tambien animar a Mateo, que este año, no está teniendo toda la suerte merecida en las carreras, pero que no siempre va a ser así, así que a intentarlo otra vez, y si vuelves para el año, igual tambien me apunte, aunque no es seguro. Un saludo.

Gracias Gallego. No hay prisa y las cosas antes o despues acaban saliendo, y como dices tu, hay que seguir intentandolo.
Apertas!





Podes publicar novos temas
Non podes responder a temas
Non podes editar as túas mensaxes
Non podes borrar as túas mensaxes
Non podes votar nas enquisas
Non podes adxuntar arquivos
Podes descargar arquivos