Dom, 21 Xan 2007, 22:18
Asunto: Unha impresionante carreira
Hola a todas e todos:
Bueno pois no día de hoxe fun aló a Portugal cuns amigos a correr, exactamente a Viana e a verdade é que viñen moi contento. Eses meus amigos corren moito, andan arredor de 1:24 así que a miña carreira era outra distinta a deles. Teño 1:43:37 na última de Pontevedra.
Non hai imperdibles, pero eu teño doutras competicións e reparto incluso lle dou un dos catro que tiña no meu dorsal a un mozo que non sabía como ía leva-lo dorsal. Logo durante a carreira, o citado mozo, pasoume a un ritmo moi superior ó meu, e pensei que tal vez era porque levaría dous imperdibles e eu con tres ía demasiado lastrado.
Saín coa idea clara de ir moi tranquilo, pois teño un pequena lesión nunha perna e se vira que me doía o máis mínimo deixabao, pero afortunadamente nin me molestou.
Arredor do quilómetro 2 alguén me berra, "¡home, os de Pontevedra!" e mira ti ..... Corredoiras, vaia aínda a fin de semana pasada estivemos correndo a Popular de Boboras e mira ti onde nos volvemos atopar. Empezamos a falar e coméntame que é a súa primeira media, entón dígolle que é recomendable tomalo con calma, que é longa, dígolle que a miña estratexia e ir tranquilo ata superala costa do quilómetro 13 -14 e logo se quedan forzas apurar. El dime que ven sen estratexia que xa irá vendo. Imos comentando que se a organización é moi boa, se hai moitos españois, mentres el vai animando a xente que está animando ós corredores ós lados da estrada.
Chegamos a unha pequena baixada cara o quilómetro 11, e cambianos a cara porque aquela costa vai haber que subila á volta, entón as cousas empezan a non verse tan claras.
Cando empezamos a subida do quilómetro 13 aprox. Corredoiras vaise quedando na subida e seguimos coa esperanza de que baixada faranos ir máis rápido. E todo sigue estupendamente para min ata chegar o quilómetro 18, aí empezo a flaquear baixo o ritmo alarmantemente ata 5:08 e non podo máis, pasa un portugués e dime que erga a cabeza, debo levar unha pinta de acabado que meto medo. As pernas non me van , penso que se a perna non me impediu, agora non podo abandonar a 3 quilómetros, baixo un pouco máis o ritmo e chego ó pavés que aínda fai máis difícil a carreira, xa non sei onde imos. Quilómetro 19 e o ritmo é máis lento estamos en Viana pero a meta deberon levala máis adiante, ata que paso fronte o parcadoiro onde deixamos o coche, 100 m. máis e xiro a esquerda para entrar en meta. Por fin. 1:43:50, moi ben.
Entro en meta sento nunha silla colocada para sacar o chip (fantastico) e un mozo ven desatame a zapatilla e sacame o chip, logo volveme atar a zapatilla. Eu penso, debo ter un aspecto de acabado, horrible. Agora só falta que veñan as asistencias cunha padiola por min.
Todo estupendo percorrido que se fai moi levadeiro, organización moi boa, bolsa estupenda, xente animando.
A tarde, miro a páxina da proba e xa están as clasificacións, pero eu non veño, penso que todo isto non sería un soño porque as pernas aínda me doen, así que deben ser que o chip estaría estropeado, xa me parecía a min que era moi sinxelo, pero dá igual corremos e disfrutamos.
Para o ano seremos máis en Viana.