dipper95 escribió: |
Boas, despóis de ver a tarde de hoxe, teño que decir, que sorte a de onte co tempo na Serra do Barbanza. Esta mañan subín a Curota ( en coche por suposto) e non había forma de ver nada coa neboa que cubría todo o monte.....ademais dun frio do carallo. Teño o xeonllo dereito coma unha pataca!! De non ser por Susana ( Parabens loitadora), Norris e Magono houbera retirado no avituallamiento do Km 43, despóis fun tirando pouco a pouco diante deles, sempre vas máis tranquilo sabendo que levas alguén perto, e o final cun pouco de reflex no último avituallamiento e outro pouco que tiña Norris, fixen a baixada dos Forcados mellor do que esperaba, e de ahí a meta. Perdinme na parte dos muiños antes da baixada dos Forcados, non daba atopado as marcas ( logo entereime que moitas faltaban ). Vaia graza que teñen alguns !! Son máis de carreiras tecnicas que de anchas pistas sin fín, comparto a opinión de linkin, que se pode mellorar incrementando a parte tecnica ( a subida a fervenza é alucinante, enchinme de facer fotos ),pero xa se sabe que cada un temos a nosa opinión e punto de vista particular. A organización espectacular e o trato excepcional, moi ben os avituallamentos e os voluntarios que alí estaban. Unha aperta pa todos eles, e moitas grazas Edu polos ánimos e por todo o traballo. Quero unha camiseta do Club Boimorto XA !! Non vai haber carreira que se precie de non telos inscritos jajaja Guti, estiven a esperar pa facerche a ola cos teus fans,pero tiven marchar xa que me andaban os nenos desfasados polo camping es a sua nai non daba feito. Vaia raza que estou criando !! Parabens compañeiro. Encantado de coñecer a Bemarpa e correr con linkin, aconstumbrado a velo sólo como organizador. Necesito descansar o xeonllo unha temporada, hasta o Pindo non terei oportunidade de saludaros personalmentede novo. Apertas pa todos. |
nash escribió: |
Estoy de superbajon porque me veo en una situacion que ya me es familiar....otraaa vez. ..pero sabeis que... son muller do norte.. Jejeje y de estas circunstancias una sale con mucho aprendizaje. En todo. Chandrexa ...vou animarvos!!! Nada mas que otra vez mis agradecimientos a los chicos de las motos, a los chicos de proteccion civil, al equipo de ayuda medica, muy buen vendaje y el trato tan cariñoso. Agradecer a laa chicas tan tan amables y tiernas que me abrazaron para consolarme y me llevaron a mi coche. Tengo tan buenos recuerdos de la gente y el lugar...que no me arrepiento de haber ido. Lo digo para los que me estuvisteis diciendo que estoy loca y que no deberia y que mis ligamentos no estan para ultras.. Pues sabed, que no fue ni por kms ni por rapidez ni por cafrada .... Fue de lo mas tonto, caminando con toda la precaucion.. Lo ultimo decirme a mi misma. ME QUIERO MUCHO y decirles OS QUIERO a mi hermano Pablo que es el que mejor me comprende. Y a mi segunda familia y compañeros de equipo Machadas... Juan, Marisa y Mar ,siempre estan conmigo, siempre apoyandome y animandome y tambien admirandome. Os quiero amigos. |