Dom, 27 Dec 2015, 23:01
Asunto: Re: Diario de Meigalicix (reivindicando o 10%)
Crónicas da favela: " Dixerindo o pavo de Nadal"
Fermosisima mañá hoxe en Vigo para ir correr. Como o meu preparador físico e utillero tiña compromiso cos seus amigos, colleu a mañá libre e quedou exento .... Total de Teis ó Areal son 20 minutos escasos de trote costa abaixo todo o tempo, e ben podía ir quentando de camiño. E así o fixen, como ía fresco decidín que había que taparse con algo que fose de usar e tirar logo. Como non me daba decidido por ningunha camiseta en concreto botei man dun poncho de plástico transparente . Parecía boa idea ó comezo, pero despois de levar con el 45 minutos, tiven que darllle a volta para que non se me pegase a suor arrefriada no corpo. Está claro que para a seguinte vez toca levar unha camiseta.
Houbo tempo de saudar a Beauvais e familia, e ata a un compañeiro de traballo que non sabía que deixara o tabaco e comezara co de correr.
Por fin a nosa quenda de saída. Ó comezo lenta, e logo xa máis animada, con espazo de abondo para correr a gusto. As sensacións eran boas, pero iso de que o trazado fose en llano... si, si que era, pero os cambios de asfalto a pedra, cemento e adoquins, mais esas micropendentes que o ollo non percibe pero si os pes,mais o vento de cara... En fin , que esta Carreira do Pavo tampouco estaba a ser moco de idem en toda a súa extensión.
Cando estaba xa a piques de rematar a volta primeira ó circuíto, vexo que se vai quedando parada unha rapaza senior que viña todo o tempo diante miña a certa distancia, e parte dese tempo aturando ó típico veterano B ou C con ganas de conversa e de apadriñar a novatas indefensas ás que agasallar con consellos e anécdotas que ninguén pide... Vale, igual era alguén coñecido dela, pero algo de brasa si que lle foi dando. E supoño que por certa solidariedade entre o colectivo de féminas que teñen aturado a algún brasas, foi polo que me saiu o de dicirlle: Animo que levas bo ritmo,non te pares!!
E a partir de ai fixemos a carreira xuntas. Contoume que era a súa primeira carreira, que entrenaba cunha amiga, á que poidemos saudar un par de veces nas zonas de doble carril ( cando a amiga xa viña de volta e nos ainda iamos )
Cando xa estabamos case en recta final dixo que aí dáballe o corpo para ir algo máis rápido. Agradecímonos mutuamente a axuda prestada a dúas bandas para levar o ritmo, e marchou apurando a zancada. Na banda esquerda da rua estaba unha nai coa súa filla pequena animandonos por cuarta vez no percorrido : " Venga campeonas!! " E xusto nas décimas de segundo que xiro e lles digo que as que merecen un premio son elas, vai e me volve adiantar un veterano cachas que deixaramos atrás a altura do Náutico. Que mais ten, entre dous ou tres postos na clasificación e gañar a unha nena pequeña para a causa, as prioridades están claras... O que me pareceu peor foi como tres corredores recortaron por riba da beirarrúa aproveitando a curva antes da meta pasándome diante...Ai como nos perde a ansia a todos nun momento dado.
E xa por fin a chegada. Coma se xa estivesemos fora de control, había algunhas persoas ocupando o acceso ó arco, e case bato con elas á hora de cruzar... Ah, pero se é Don Abel Caballero facendo declaracións á prensa !!.. Ten a súa coña, crucei tan preto que ata me saudou ó pasar.
Para andar alicaida como ando últimamente, pensaba que fixera unha boa carreira, que sendo en llano melloraria en algo o crono de Catoira ou da San Martiño. Pero cando paro o Garmin vexo que sairon 10300 m, en 55 minutos a un ritmo de 5:20...
Como non tiña ó meu fiel utillero esperando cunha camiseta seca na meta, decidin marchar de contado para casa a trote suave, para non enfriarme... E xa estaba pasando á altura do antiguo Rectorado, cando me atopo outra vez con Beauvais e familia, e amablemente me traen de volta a casa no seu coche. Fumos comentando os resultados de cada quen. El contaba con rematar en 38 minutos, pero lle saiu en un minuto mais. Pero ía contento polo posto en que quedara.
Se falamos de postos, efectivamente acabei de séptima de 11, teño a bonificación de 150 puntos asegurada, e probablemente quede de sexta na xeral con 700 puntos, no medio dunha lista de 72 participantes...pero hoxe quedei 56 de 90 na xeral feminina, e de 414 entre 483 chegados a meta. Vamos, que se ata hai uns meses facia sempre aprobado alto, agora vou claramente da metade para abaixo, e cun problema que parece que non se solventa nin co cambio de zapatillas,nin o paso polo quiropractico nin co cambio de plantillas... As molestias persistentes no glúteo dereito seguen aí. Hoxe toda a tarde especialmente, pese ós estiramientos e masaxes. Así que non logro quitarme a sensación de que algo estou a facer mal. Se cadra o que estou facer mal é xustamente sair a correr... pero sen iso, non vexo alternativas , pois non podo botar man da bici ou a piscina...
E así remata o 2015, coa ilusión que tiña de correr en Lugo dentro de 20 días e sen saber se vou recuperarme ou non de abondo como para intentalo.
Aquí vos queda a crónica . Admítense suxestións.