Mér, 10 Ago 2011, 15:22
Asunto: maraton de Valencia

---

Como cambiaron la fecha para el 27 de noviembre (lo tenía para el 20N, el día de las "generalísimas"), pienso ir. De hecho ya saqué el vuelo (desde Santiago, con Ryanair). Me dicen que es un maratón llanito y buena participación y ambiente. ¿Es verdad? Si alguien estuvo y me puede dar algún detalle más, se lo agradecería.

Mér, 10 Ago 2011, 15:30
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

Eu nunca fun.Este ano tiñao coma opción para estrearme nesta distancia ,xa que din que é o mais chan de toda Europa.Xa veremos que pasa,se non é neste será no de Porto que por proximidade faise mais asequible.

Xov, 11 Ago 2011, 6:08
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

Cambiarono para que non coincidese coas eleccións.

Un saúdo

---

Pincha para ver os meus albums Dándolle caña á bici...

Xov, 11 Ago 2011, 7:23
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

Aunque han cambiado el circuito para hacer una llegada más espectacular, es completamente llano. Estuve con el organizador en la expo de la maratón de Roma, y me dijo que esperaban una participación aún mayor que en años anteriores, cuando se celebraba en febrero. El ambiente es fenomenal y no te arrepentirás.
Suerte

Xov, 11 Ago 2011, 8:34
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

El recorrido parece ser totalmente llano, el único inconveniente puede ser el clima, el cual suele ser excesivamente húmedo; pero malo será que en noviembre haga calor y humedad...
Un saludo y suerte a los valientes!!

Lun, 07 Nov 2011, 11:47
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

Eu xa estou inscrito e teño os vós e o hoel reservado. Ontfe fixen a última tirada de trinta e pico km e agoa a reduccción, co ambicioso obxectivo de baixar das 3 h. Que nervios!
Cantos galegos imos?

Mar, 15 Nov 2011, 19:07
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

De Boimorto iremos tres Netos de Manueliño, e supoño que galegos seremos bastantes mais, pois seremos cerca de 6000 na saida... que non está nada mal, será a terceira de España en participación...
Para mín será a miña terceira maratón e espero non pasar o frío de Donosti do ano pasado, e manterme por debaixo das tres horas e media disfrutando da cidade e da carreira. Este ano, Chisco(Fran) e eu levamos con nós a Mamel de debutante que seguro q disfruta das cervezas e da paella ao remate, olvidando todos os medos e dores...
Sorte a todos e ide contando cantos imos para saudarnos por alí... e xa sabedes os de Boimorto deixaran a sua pegada en Valencia.

Lun, 21 Nov 2011, 19:01
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

Moita sorte a todos e todas

Saú2 de Rama

Mar, 22 Nov 2011, 16:44
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

Graciñas Rama!
Por certo, polo desértico que está este post, non parece que vaiamos moitos foreiros á maratón de Valencia!. Eso sí, as inscripción van vento en popa directos aos 7000 participantes... ... menuda marabunta... espero que non me atropellen na saída

Mér, 23 Nov 2011, 9:32
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

Ola Xoseavion:

Espero, e estou seguro por outra banda, que poidas acadar o teu obxectivo do que me falaches na media de Pontevedra. Con aquela marca e sin presións de ningún tipo, penso que poderás chegar a ela.

Saú2, moita sorte novamente e que disfrutes, disfrutedes todos da fermosa cidade de Valencia.

Rama

Mér, 23 Nov 2011, 18:02
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

Ola,
Desesarvos unha boa carreira a todos os que vades a MM Valencia e lembrade que o importante é participar e logo chegar .

En especial moita sorte a Fonvigo, Eskijama e grupo, que levan uns duros adestramentos e que consigan os seus obxetivos .

sds

---

xanrunning.blogspot.com/
cronicasdelcarma.blogspot.com/

Xov, 24 Nov 2011, 15:40
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

Hola, no me había fijado que este hilo estaba abierto.

Contestaré a la primera pregunta que se presenta.
Yo ya la hice en el 2008 y pero el recorrido es distinto.
Creo recordar que en dicha edición, ya la volvieron a cambiar por que había unas zonas con mucho viento y aumentaba la dureza de la prueba.

En esta edición se comenta que es bastante llana y será espectacular la llegada.

Gracias por los ánimos.

Mañana cojeremos el avión y así haremos algo de turismo antes de la carrera.

Saludos y suerte

Ven, 25 Nov 2011, 11:50
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

fonvigo escribió:

Hola, no me había fijado que este hilo estaba abierto. Contestaré a la primera pregunta que se presenta. Yo ya la hice en el 2008 y pero el recorrido es distinto. Creo recordar que en dicha edición, ya la volvieron a cambiar por que había unas zonas con mucho viento y aumentaba la dureza de la prueba. En esta edición se comenta que es bastante llana y será espectacular la llegada. Gracias por los ánimos. Mañana cojeremos el avión y así haremos algo de turismo antes de la carrera. Saludos y suerte

Mucha suerte fon y compañía. Que disfruteis de la carrera.
SUERTE

Ven, 25 Nov 2011, 14:27
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

Buen viaje y a disfrutar chic@s!!!!!!!!!!!!!

---

cronicasdelcarma.blogspot.com/
www.facebook.com/home....6312823999
www.facebook.com/home....0742123559

Lun, 28 Nov 2011, 18:09
Asunto: Re: maraton de Valencia

---

Quero compartir esta crónica cos e coas foreir@s de correrengalicia xa que esta maratón foi moi especial para min, polas circunstancias e polo resultado final. O pasado luns 7 de novembro, o día seguinte á miña última tirada longa, meu pai tivo que ingresar no hospital por unha parálise intestinal que resultou ser un tumor no íleo. Pensei que a miña participación na maratón de Valencia dependía de que todo fose ben, e que, se era así, adicaríalle ao meu pai a miña segunda maratón, e loitaría por baixar das 3h. Dez días despois meu pai estaba na casa, moi débil aínda, pero eu participaría na maratón de Valencia para adicarlla. Confeso que por pudor, ata hoxe, non lle comentara a ninguén as miñas intencións.
O tema é que o venres tocou levantarse ás 6, xa que ás 9 saía o avión de Ryanair para Valencia, onde se intuía que viaxaban outros corredores cos que non intimei, xa que viaxaba acompañado pola miña muller, Elena. Tras chegar ao hotel, nas cercanías da saída/meta na cidade das Artes das Ciencias, fomos recoller o dorsal e a facer turismo polo Oceanografic. Ao final da looonga xornada, os pes hinchados e doridos (*,).
O sábado pola mañán, tras descansar regular pola dor de pés, saín trotar e soltar músculos uns 25 min. Tratábase de probar o material, o xeito de amarrar os xeles de carbohidratos, .... Oh, non! ... ao cambiar de mochila no último momento antes de sair de viaxe, deixara o GPS-pulsómetro na casa outra vez...tería que correr "por sensacións". Despois máis turismo pola cidade vella de Valencia e, tras a paella do mediodía -imprescindible cargar carbohidratos - retireime ao hotel porque non quería estropear máis a miña preparación por correr cuns pés doridos. Supoño que esto é o malo dos maratóns fóra da casa... facer algo de turismo é obrigado!.
O domingo tocaba madrugar novamente; tiña o despertador para as 7, pero os nervios do día xa me levantaron ás 6:30. Plátano e barriña de cereais, ducha, vestirse e sair tomar un café cunhas tostadas. Á 8:20, do hotel para a saída. Algunhas fotos, estiramentos e pouco quentamento… mellor non desgastarse moito que a carreira é loooonga, e tomar os dous primeiros Km como quentamento. Ás 9:00 deuse a saída con 7000 participantes na maratón e 5500 na carreira paralela (sen mesturarse cos maratonianos) de 10 Km. Para min todo estivo ben organizado con boxes por tempo previsto, que no meu caso, como sabedes os que seguistes o fío, era de sub 3h. O único “problema” é que revisaban ben a entrada aos boxes, co que se formaron colas ata os poucos minutos de tomar a saída e a xente que non podía entra púxose bastante nerviosa e acabou pasando por debaixo das vallas, co conseguinte perigo.
Como xa dixen tocaba correr por sensacións e coa única axuda dun cronómetro barato que mercara o día anterior. Tras os dous primeiros quilómetros de agradable comezo entre a marea de participantes divisei pouco máis adiante o globo das 3 h (4:15/Km), ao que debía pegarme se quería conseguir os meus obxectivos. Para min o ritmo era moi cómodo, pero eu era un mar de dúbidas e non quería acelerar aínda… a carreira acababa de comezar e quedaba moito por diante-non se pode esquecer que era a miña segunda participación en maratón e que o meu único tempo na distancia era de 3h18min. No Km 5 o globo cambiou de mans e a xente comezou a queixarse porque ía a 4:08/km… eu seguía moi cómodo co ritmo, pero non con correr nun grupo tan numeroso duns 40 corredores…de todos xeitos o tráfico era aínda denso tanto por diante como por detrás. No Km 10 (41:30, 4:09/km) esperábame Elena co primeiro xel, polo que decidín adiantarme un pouco ao grupo para ser máis visible e, de paso, levarme máis aplauso, xa que foi a zona con máis público e máis animado da carreira. Todo ía moi ben para os meus intereses, pero notábame moi cómodo e non quería deixar pasar plácidamente a carreira sen adicarlle algo máis ao meu pai… por outra parte aínda quedaba moito. No km 15 (1:02:11) seguía cómodo correndo a 4:08/Km, agora en compañía dun grupiño liderado por un flaco-calvo destes que corren sen esforzo. O meu novo amigonon era de moitas palabras, pero eu necesitaba saber a que ritmo estábamos correndo (4:06-4:08) e cales eran as súas expectativas en meta (2h56-2h57)(NOTA IMPORTANTE: Agora estou poñendo os meus tempos e ritmos, sacados da web da carreira, pero na carreira non tiña referencias, xa que o meu cronómetro paráraseme antes do Km 10, punto onde o volvín encender). Pensei que 2h57 deixaríanme moi satisfeito… ía cómodo, as miñas pernas pedían guerra, pero a cabeza fría dicíame que ese debía ser o ritmo, polo menos ata a media-maratón. O parte de guerra na metade da carreira, pola que pasamos en 1h27:30, era moi bo… as pernas quería dar os cabalos que traían e eu non llo podía negar por máis tempo… tamén pensaba no meu pai. No Km 22 ou 23, tras un cambio de ritmo para collera o grupo dianteiro, vinme correndo sen a compaña do meu amigo. Mirei atrás, pero non o localicei. Agora xa non ía para nin limitarme, eso sí consciente do que faltaba. Do 15 ao 25 fíxeno en 41:00 (4:06/Km) e do 25 ao 30 en20:21 (4:04/Km). Atopábame agora sí feliz co esforzó que estaba entregando, e adiantaba continuamente a máis e máis grupos de corredores. O meu ritmo estaba en progresión e aínda había cabalos, que decidín soltar a partir do 30. Do 30 ao 35 fixen o meu parcial máis rápido, correndo (mellor voando) en 20:03, con algún Km por debaixo dos 4min. Neste parcial estaba Elena para proporcionarme o último xel, un con cafeína que sabía a raios. Eu seguía feliz, reclamando ao público un pouco máis de entrega nos ánimos aos corredores, cousa que correspondían con aplausos. Ata o Km 38 seguín igual, pero partir de ahí a carreira comezou a pesar…xa non ía a máis,pero o parcial do 35 ao 40 saíu, non obstante, nun tempo que firmaría antes de tomar a saía en 20:31 (4:06/Km). Do 38 ao 41 foron os únicos quilómetros que non disfrutei, xa que notaba os cuádriceps moi cargados, pero coa chegada no Km41 de novo á Cidade das Artes e das Ciencias decidín disfrutar a tope. Sabía que o meu tempo podería estar por debaixo das 2h55 e que o obxectivo de baixar das 3h e adicarlle o meu mellor esforzó ao meu país estaba conseguido. Agora daba igual un minuto arriba ou abaixo e lembrábame da miña primeira maratón en Oporto, na que cheguei esprintando sen disfrutar moito do momento. En Valencia foi distinto, o moito público e os seus ánimos levábanme voando, levantanto os brazos e saudando durante todo o último Km. A entrada é nunha plataforma que percorre os últimos 195m sobre o estanque que está entre o museo das Ciencias príncipe e o museo das Artes. Non me esquecín de mirar cara arriba , levantar os brazos e pensar no meu pai, ao entrar baixo o marco de meta